Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Sicyos angulatus & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Treno-de-serp(-queirado)

Sicyos angulatus

Cucurbitaceae

Nom en français : Concombre anguleux.

Descripcioun :
Aquesto planto, que nous vèn dis Americo de l'uba, s'atrovo au nostre, pèr lou moumen, soulamen dins la valado dóu Rose fin qu'à la mar. Trachis dins li fourèst de ribo d'aigo (ripisilvo) ounte, à la fin de l'estiéu, cuerb tout lou sòu coume un lincèu emé si gràndi fueio de 6 à 20 cm. Li flour masclo dounon d'èr à li de la briouino alor que li flour femello soun en group, mai pichoto (4 mm) e pu claro. Lou fru, en amelo, èi cubert d'espino.

Usanço :
Li fueio de treno-de-serp-queirado soun manjadisso cuecho coume de liume. Se dis que lou fru pòu èstre manja peréu. Li fueio soun estado utilisado en Americo pèr sougna li "mau di femo" (malautié veneriano).

Port : Liano
Taio : 2 à 10 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Sicyos
Famiho : Cucurbitaceae



Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto

Liò : Ribiero - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Sicyos angulatus L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Sicyos angulatus & Taraxacum officinale

R
RR
ges
ges
ges
ges
ges
ges

Coumpara Treno-de-serp(-queirado) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò